Odrobaczenia psów

Odrobaczenia psów

• 16-12-2022, 8:49
• Porada weterynaryjna

1. Nicienie

Szczenięta odrobaczamy od drugiego tygodnia życia, następnie co 14 dni do dwóch tygodni po odsadzeniu od matki za pomocą fenbendazolu/febantelu, flubendazolu, pyrantelu lub nitroskantu. Kolejne zabiegi co cztery tygodnie do szóstego miesiąca życia.

Suki ciężarne aby zapobiec transmisji Toxocara do szczeniąt, szczenne suki powinny otrzymać preparat z grupy makrocyklicznych laktonów w 40 i 55 dniu ciąży lub fenbendazol codziennie od 40 dnia ciąży do 14 dnia po porodzie.

Suki karmiące Powinny być leczone jednocześnie z pierwszym odrobaczeniem szczenięcia.

Psy narażone na zwiększone ryzyko zarażenia, czyli takie, które uprawiają sport, mają zawody, wystawy lub są w hodowli powinniśmy leczyć dwukrotnie, maksymalnie cztery tygodnie przed i 2 -c 4 tygodnie po impreze. W hodowlach leczenie do cztery tygodnie, jeśli nie są wykonywane regularne badania kału (flotacja, sedymentacja, badanie ELIZA pierwotniaków).

Psy na służbie, pies przewodnik, pies w ratownictwie, policji, poszukujący. 12 razy do roku, aby wykluczyć możliwość wydalania jaj nicieni.

Psy w domach, gdzie są małe dzieci, osoby starsze, osoby z obniżoną odpornością również odrobaczamy 12 razy do roku, tak jak wyżej.

2. Tasiemce

Podróż na tereny endemiczne dlaEchinococcus spp lub przywóz z tych terenów. Psy w warunkach wysokiego ryzyka zakażenia, powinny być leczone 4 tygodnie po rozpoczęciu podróży, później co cztery tygodnie, a potem miesiąc po powrocie. Badania kału koniecznie bezpośrednio po podróży, leczenie jeśli jest to konieczne.

Zjedzenie surowego mięsa nie poddanych działaniu wysokiej temperatury (10 minut, temperatura wewnątrz 65 stopni) lub mrożeniu (7 dni w minus siedemnastu stopniach lub do minus 20 stopni) Psy karmione surowym mięsem powinny być leczone co 6 tygodni przeciwko tasiemcom Infestacja pcheł (wektor Dipylidium) Leczenie jednokrone po stwierdzeni infestacji pcheł

3. Nicienie sercowe

Podróż na tereny endemiczne dla nicieni sercowych lub przywóz z tych terenów. Nie później niż 30 dni po rozpoczęciu podróży, do 30 dni po powrocie, odstępy między kolejnymi miesięczne 1 Pasożyty z gatunku Dirofilaria immitis występuje endemicznie w niektórych regionach USA: wzdłuż rzeki Missisipi, wybrzeża Atlantyku. Południowe stany USA 50% populacji psów trzymanych na dworze posiada ten rodzaj pasożyta. Przypadki zachorowania odnotowano również w krajach takich jak: Kanada, Meksyk, Ameryka Południowa, Japonia, Australia, Włochy, a nawet Czechy, Słowacja i Węgry. Ze względu na ocieplanie się klimatu można przypuszczać, że te pasożyty serca mogą w najbliższych dziesięciu lub piętnastu latach pojawić się na terenie naszego kraju.